De aangekondigde sluiting van de grenswinkel maakt de Duitse klant van ‘De Hut’ niet blij. De grenswinkel ligt precies op de grens tussen Lobith en het Duitse Elten. “Wir haben gehört dass Sie zu machen. Ist dass richtig? Das ist aber schade.”
Het is ook wennen voor Nederlanders, vooral door het grote assortiment aan koffie, dat de winkel er binnenkort niet meer is. Het echtpaar Pascal en Dunja Mulder runnen De Hut en zeggen dat een sluiting onvermijdelijk is. “Mijn vader bijvoorbeeld was vroeger de enige die op zondag open was. Moet je nu zien.” “Door een combinatie van redenen”, legt hij uit. “In april komt er statiegeld op blikjes. Dan is het voor de Duitse klant niet meer interessant om bij ons te kopen. Ook voor de Nederlandse niet, want wie gaat straks met die plakkerige lege blikjes in zijn boodschappentas terug naar de winkel? Iedereen gaat straks flesjes kopen.”
Alles wat duurder is of niet in Duitsland te krijgen is, wordt verkocht in De Hut. “Vandaar ook dat mijn vader ooit tabak ging verkopen”, legt Pascal Mulder uit. “Inmiddels zijn sigaretten hier duurder dan in Duitsland. Reden voor ons om in plaats daarvan onder meer medicijnen en blikjes fris te verkopen.” De omzet ziet Mulder steeds dalen. “In Den Haag denken ze dat Nederland een eiland is.”
Rookwaar die nog wordt aangeboden vanaf 2024 moet in een aparte ruimte met eigen ingang en huisnummer verkocht worden.
“Dat wij het steeds moeilijker hebben gekregen komt ook door het overheidsbeleid. In Den Haag denken ze dat Nederland een eiland is. Als je toch ziet wat er aan omzet en accijnzen in de grensstreek naar Duitsland en België gaat. Moet je rond kerst eens kijken hoeveel Nederlandse auto’s er bij de Duitse supermarkten geparkeerd staan. Ik verkoop ook snoep. Moet ik dan nog gaan wachten tot er een vet- of suikertax komt? Nee, wij zien hier gewoon geen toekomst meer.”
De Hut draait in februari, als laatste maand, nog volop. Hierna, vanaf maart, is de winkel alleen nog in weekenden open. Dit is tot de zaak leeg is. En dan verdwijnt er een familiebedrijf in Lobith dat al sinds 1888 bestaat. “Aan alles komt een eind, maar pijn doet het wel. Persoonlijk vind ik dit de gezelligste zaak van de Liemers.”
Lees het hele artikel op ad.nl
