Wie denkt dat het falen van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) in de coronacrisis iets nieuws is, zou zich eens even goed achter de oren moeten krabben. De organisatie laat al decennialang steken vallen als gevolg van bureaucratie, incompetentie en politiek bedrijven. Dat is de kern van een betoog van James Morrow, opinieredacteur van de Britse krant The Daily Telegraph.
De WHO is ooit in het leven geroepen om de wereldwijde aspecten van de gezondheidszorg in kaart te brengen, de gezondheidszorg te coördineren en de gezondheid van de wereldbevolking te bevorderen. Maar in plaats daarvan richt de VN-organisatie zich steeds meer op het geven van adviezen aan regeringen om zich door middel van allerlei maatregelen actief te bemoeien met de levensstijl van burgers.
In het opinieartikel (achter een betaalmuur) neemt Morrow de lezer mee in de geschiedenis van de WHO en zet hij uiteen hoe deze organisatie in de loop der jaren is veranderd van een internationaal opererend coördinerend orgaan voor de bestrijding van bedreigende ziektes en virussen, tot een heuse lobbyorganisatie die overheden aanspoort tot het treffen van maatregelen om bijvoorbeeld roken, het gebruik van alcohol, vet eten en overgewicht tegen te gaan. Daarnaast heeft de WHO zich in de discussie rond klimaatverandering zelf ontpopt tot wereldwijde lobbyorganisatie.
De waarschuwende woorden van de WHO worden wereldwijd breed opgepakt door de media en omarmd door organisaties die zich (met toenemend succes) keren tegen zaken als roken en het gebruik van alcohol, aldus Morrow. Het gevolg is dat overheden onder druk allerlei maatregelen gaan nemen die burgers in hun vrijheid beknotten en mensen belemmeren om eigen keuzes en afwegingen te maken.
Door zich met dit soort zaken bezig te houden, is de WHO afgedwaald van hetgeen waarvoor zij in het leven is geroepen, namelijk het voorkomen van verlammende wereldwijde pandemieën. Ironisch genoeg is de WHO daardoor medeverantwoordelijk voor de dood van talloze mensen, aldus Morrow.
Meer bij The Daily Telegraph (achter een betaalmuur):
The secret history of the World Health Organisation
